Het overlijden van een gezamenlijke loopvriend betekende het startschot voor een nieuwe deelname aan de 100km-run voor Kom Op Tegen Kanker. Voor Karin was het de derde keer, voor mezelf de vijfde keer terwijl onze maatjes Griet en Tom hun debuut maakten. Als teamnaam kozen we voor ‘Traillovers’, we zijn nu eenmaal allevier gek van natuur, heuvels en een beetje modder.
Om startrecht te krijgen, moet je 2750 euro inzamelen. Een bedrag dat integraal naar wetenschappelijk onderzoek gaat. We maakten er een erezaak om dit bedrag op een ‘gezonde’ manier bij elkaar te sparen. Enkele weken geleden stonden we aan de kookpotten en maakten we alles samen bijna 500 liter soep. Een groepsactiviteit die de onderlinge vriendschapsbanden alleen maar sterker maakte. Daarnaast kregen we ook nog heel wat giften binnen van vrienden, familie en kennissen. Heel erg bedankt voor alle steun!
Oorverdovend stiltemoment
Zondag 16 maart was dan de grote dag, de dag waarop we de kers op de taart mochten zetten. Locatie: het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre in Boom, de thuishaven van Tomorrowland. Het afhalen van de startnummers en de shirts verliep vlotjes waardoor we helemaal ontspannen in het startvak konden plaatsnemen. Er waren maar liefst 1033 teams, een absoluut record. Alles samen leverde de campagne zo 2.840.750 euro op.
Vooraleer we los mochten, was er eerst nog een podiumpresentatie die traditiegetrouw een beetje uitliep. Het absolute hoogtepunt daarvan was het stiltemoment. Ongelooflijk hoe stil het kan zijn in een gezelschap van duizenden mensen. Tranen rolden over de wangen, gedachten dwaalden af, … Ook in mijn hoofd rolde er zich een film af van mensen die momenteel keihard vechten tegen die ziekte en ook van mensen die jammer genoeg hun strijd hebben gestreden.
Een knal maakte iedereen abrupt wakker. Samen met Tom en meer dan duizend anderen ging ik op pad. We hadden afgesproken om heel rustig te starten want ik voelde nog de naweeën van een hardnekkige griep terwijl ook Tom wat lichamelijke zorgen had. Het parcours bestond uit twee lussen van ongeveer 10 kilometer die we elk twee keer moesten afleggen. De parcoursbouwer had zijn best gedaan want het was telkens een mooie afwisseling van verstedelijkt gebied met pakken toeschouwers en rustgevende natuur. Al in de eerste kilometer herkende ik een grote supportersdelegatie uit Ename. Ik moest even op mijn stappen terugkeren, maar ik wilde vechter Sandra absoluut een knuffel geven. Dat is intussen al een traditie van vijf jaar.
Duizenden aanmoedigingen
Voor we het goed en wel beseften, zat de eerste lus erop en kwam Griet ons vervoegen. Het babbelniveau ging meteen nog eens twee gradaties hoger en Tom en ik hadden al geen seconde gezwegen. Ons gesprek verstomde toen vlak voor ons een gele man vrij zwaar tegen de grond ging. Hij was een beetje beduusd en zijn hand bloedde nogal. Maar met wat hulp en wat peptalk ging hij terug op weg.
Wat later kwamen we aan de bevoorrading en daar stond het vol bekende gezichten. Heel wat bevriende Pelikaanrunners hadden zich opgegeven als vrijwilliger om de dorstigen te laven en de hongerigen te spijzen. Dankzij een honingwafel, wat winegums, een beker sportdrank en heel wat knuffels van de loopmaatjes konden we weer verder met volle energietanks.
Tom begon het stilaan wat moeilijker te krijgen, maar hij beet dapper door. Daarbij gesteund door een jongedame die al minstens zeven keer was opgedoken met een gigantisch aanmoedingsbord ‘Ferm Goed Bezig’. Maar ook Griet kreeg opeens vleugels. Vlak voor ons ontwaarden we het team van meters en peters met onder andere Fien Germijns, Maarten Vangramberen, Thibault Christiaensen en Nona Van Braeckel. Vooral de sportjournalist kon op extra aandacht van onze podologe rekenen.
Kippenvelmoment
De laatste ronde stapte ook Karin in. Het was een plezier om haar bezig te zien want door rugperikelen stond het lopen het laatste jaar op een laag pitje. Hopelijk is ze nu weer helemaal vertrokken. Nog een laatste klimmetje en dan mochten we over de finish lopen. De daaropvolgende groepsknuffel was een waar kippenvelmoment en een nieuw hoogtepunt van de bewogen dag. De 100km-run voor Kom Op Tegen Kanker is zoveel meer dan een loopevenement. Hier komen emotie, vriendschap, passie, engagement en plezier. Voor wie dit ook allemaal eens wil beleven: de inschrijvingen gaan binnenkort weer open!
